Pencere önlerinde, tok kedilerimiz var,
Mama ve suyu tamam biraz ortalıktalar…
Tek başıma da olsam kapımı açacağım,
Çok kedi var sokakta ki barındıracağım…
Sadece mutfağım var penceresini açsam,
Girseler ve yatsalar, onları barındırsam…
Mutlaka doğuracaklar, mutfağım dar gelecek,
Kabım ve kacağım var, böyle yürümeyecek…
Camın önü taş dolu, yandakiler taş atar,
Bakkal tehdit etmekte, kediden hoşlanmazlar…
Ev şahsımızın değil, usuller arıyorum,
Ev sahibim kızacak çare düşünüyorum…
Diğer kedilerime, yatak odamız vardır,
Pencerem tam arkada, farklı yere açılır…
Her birisi alışkın, diğerlerinden farklı,
Eve girer yatarlar, onlar ayrıcalıklı…
Mutfağa alınanlar, onları görmeyecek,
Bariyer açılırsa, bir araya gelecek…
Her iki taraf olsa, sığmaları imkânsız,
Ev hem yüksek zeminde hem de çok kullanışsız…
Hiç kimse bilmemeli usul gizli olmalı,
Çare bulamıyorum, bir bahçemiz olmalı…
Ev kendi malım olsa bu denli düşünmezdim,
Onlar için yerleşir, restimi de çekerdim…
Kedilerim var diye zaten selam veren yok,
Saygı gösterilmiyor, laf atanlar var çok çok…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 4.11.2014 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!