Hayvan hakları Şiiri - Şeref Yıldırım

yaratılmışlığın sırrında varsa doğa kanunları
bırakamaz mıydın kendi haline
dengeler korunsaydı yaratanın buyruğuyla
ama buyrukları tanımadın kendi kanunlarınla
öyle ya;
tabi ki akıllı olan canlılar efendisi insan çizecekti rotaları
tamamda ne insan hakları dinledin ne hayvan hakları pervasızca

kara demeden deniz demeden hava demeden
kullandıysan vurduysan işkence ettiysen
işine gelince etini sütünü kullandıysan
bir başka yerde evine koruma yaptıysan
zavallıları birbirine kırdırdıysan kumarına acımasızca
adi zevkin için gizli emellerini tatmin ettiysen
yüzlerce kilo ağırlıkların altına attıysan onları
eşyalarını süslediysen derileriyle
savaşlarında üstünde kılıç sallayıp,seninle onu da yok ettiysen

kendi türüne bile aldırmamışken,
hayvan severleri suçlamışsan önce insan diye
kırsalda işine geldiğince kullanıp,eziyet etmişsen evcillik adına
şehirlerde korkmuşsan köpeklerden kudururum diye
sonrada kediye boğdurmuşsan fareyi
işin bitince suçlamışsan nankör demişsen insafsızca
hiç düşündün mü ben kimim diye?

akıllı hayvan insandır diye bilinirken
maymun soyundan geldiğin anlaşılmışken
kendi türünü bile yok etmeye uğraşırken
balıkları kuşları meze diye seçmişken
düşünme üstünlüğünü boşa kullanmışken..........

belki bir gün; kim bilir?

evlerinde hayvan besleyen insanlardan oluruz
kendi seslerimize aldırmazken apartmanlarda
katlanıveririz onların seslerine de
canlıların ortak yaşamının düş olmayacağı günlere de.........

09.06.2004