“Hayvan Hakları Evrensel Beyannamesi” Şiiri

Hayvan deneylerimiz görmezden gelinmekte,
Örtbas edilmiş konu ki sürdürülmekte…

Bazen aleni yerde bazen tenha yerlerde,
Denetlenmesi gerek en tenha köşelerde…

Delil mi sunmalıydık biz de fakültedeydik,
Hocalarımız, diye görmezden de gelmiştik…

Dersler adı altında lanetlenmiş vahşetler,
Kravat taşıyan cani Rab’be ihanet eder…

Ya bilmediğimizden ya da korktuğumuzdan,
Ya susmamız gerekli ya da konumumuzdan…

Bizler tümden çocuğuz konuşamayacağız,
Büyükler hiç mi bilmez de anlamayacağız?

Tüm suçlar ortalıkta apaçık göz önünde,
Bin öğrenci görmekte bu hemen çok yerlerde…

Biline şeyler için dilekçe mi gerekli?
Gezseniz ya illeri olursunuz ilgili…

Adına deney denmez bu uzun süre mubah,
Rab size döndürecek, alacaksınız bin ah…

Her cani mantıksızdır dostlarımı mal sayar,
Et, kemik kabul eder eşya gibi algılar…

Ruhunu kabullenmez vicdanını tanımaz,
Katliamlarıyla da Rab’bimizden hiç korkmaz…

Kanunlar, “aykırı”, der o, kanunu aşmıştır,
Meslek hırsından olsa zulmünü yapacaktır…

Kimisi de bilim, der hiçbir yere varamaz,
Canlarım katledilir manken de kullanamaz…

Kestirme usuller var kul, bunu kabullenmez,
Hayvan ücretsiz mahlûk, zalimlerce sevilmez…

Merhamet geçmeyen şey can, kimin umurunda?
Sokaktan toplatılır, değer yok canlarında…

Kimisi üretilir aynı mekân içinde,
Hep yok hükmündedirler, ruhlar sevgisizlikte…

Hayvan haklarına bak “Madde 8” başlığı,
Hayvanlar üstünde, ret eder vicdansızlığı…

Fiziki, psikolojik her suç yasaklanmıştır,
Acı veren deneyler haklara aykırıdır…

Tıbbî ya da bilimsel ve ticari her deney,
Başkaca biçimlerde yasaklanmış birçok şey…

Yeter artık uyalım, görmezden gelmeyelim!
Deneylerin iş değil bahane vermeyelim…

(2012)