Hayvan Gibi Şiiri - Erdem Köroğlu

Deli taylar gibiyim şimdi sensizliğin içinde.
Nereye koştuğu belli değildir o tayların
Bedenini ne için hırpaladığı.
Neden yönsüz koştuğunu bilmez kimseler.
İşte şimdi ben de onlar gibiyim sensizliğin içinde..

Yavru ceylanlar gibiyim şimdilerde
Sürekli hep bir şeylerden kaçan.
Bir sabah vakti alacakaranlıkta kaybettiği
Annesini arayan o mahzun yavru ceylan gibi.
İşte ben de seni arıyorum şimdi sensizliğin içinde..

Kartallar gibiyim asil ama yırtıcı.
Herkes kaçar görünce onları, saklanır.
Vahşetinden korkarlar onun, pençelerinden.
Bilmezler fakat biçare düşmeden saldırmayacağını insana.
İşte şimdi ben de kartallar gibiyim sensizliğin içinde.

Kafesteki kanaryalar gibiyim şimdi; süzüm, süzüm, ipince.
Açsalar kapısını kaçacaktır hiç düşünmeden.
Bilir misin yemez, içmez onlar üzülünce;
Şakımaz, uçmazlarda onlar.
İşte şimdi ben de onlar gibiyim
Sensizlik kafesinin içindeyim.
Açsan şu kafesimin kapısını
Hiç düşünmeden sana geleceğim...