Edirne'deki evimizdeyken
Pencereye
Bir çift güvercin kondu.
Tık tık cama vurdu..
Belli ki açlar..
Burada bir insan var
İnsanın olduğu yerde mama var.
Açtık pencereyi
Karşılıklı bakıştık..
Gözlerimizle anlaştık.
Madem ki öyle
Öyleyse böyle
Diyerek ekmeğimizi
Paylaştık.
O günden sonra her gün
Pencerede tık tık
Biz geldik..
Güvercinleriniz..
İnsan dostlarımız..
Merhaba..
Bir merhabaya
Bir avuç arpa..
İyice ahpab olduk..
Çok kıskançtı karısı
Cadalozdu kocası
Pencereyi açar açmaz
Adam içeri damlar
Yakında ne var ne yoksa toplar.
Kadın kaçtı gitti öteki mevsim
Adam yeni hanımla teşrif etti.
Bir de minikleri var ki, çok sevimli
Takdim ettiler..
İşte bizimkisi, dediler..
Artık bütün aile ahpab olduk
Bir birimize gider gelir olduk.
Onlara da balkonda ev yapıldı.
Üstlerine çatı çatıldı.
Artık bizim eve girip çıkmak
Serbest; torun oldu bizim heves.
Girdi,çıktı,oturdu,
Kafamıza yuva kurdu..
Gün geldi memlekete göçtük
Göz yaşları içinde helalleştik
Anlamadılar ama boyunlarını
Büktüler.
Balkondan arkamızdan baktılar
Yeni evimize yerleştik.Alıştık
Eski komşularımızdan gün be gün
Çokca konuştuk.
Bir gün, bir de ne görelim
Bizim eski aile de yeni evde
Yine bizim bizim pencerelerde.
Şimdi, Pembe hanımla, Ahu bey
Torunumuz Aliş
Hep beraber mutluyuz
Gelecek günler için
Hep beraber umutluyuz…
Kayıt Tarihi : 10.3.2010 07:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/10/hayvan-dostlarimiz-1-guvercinlerimiz.jpg)
kapalı kapılar pencereler kapalııı sıkı sıkıya kimse kimseyi arayıp sormuyor. canlısı canSIZI ....güvercinle verilen açık mesaj . paylaşım güzelliği bereketin ta kendisi habercisi.....dostluğun barışın ta kendisi... torunlar ise yarınlar bizim....
aklıma geldi yazayım izninizle
kızım 3 tane balık aldı . fanusta onlar yüzüyor güzel güzel biz bakıyoruz....bir sabah baktım fanusun yanında bir kavanoz içinde 1 balık diğer ikisi fanusta güzelce yüzüyorlar ....içim acıdı -ne kadar yalnızsın dedim .ne kadar yalnız ve hastasın belli soluk görünüşün.
uzun süre seyrettim onları ...en sonunda dayanamadım tek kalan balığı attım diğerlerinin yanına yalnızlığını bitirdim
kızm gelince çok kızdı bana
-hasta idi dedi. diğerleri de hastalanacak
-biliyorum dedim
ama anladımki ölecek
ölürken yalnız kalmasın istedim dedim
bilen bilirr yananlar yananların halinden anlar
gerçek bir öykü benimkisi de
Saygılar Dai...Saygılar....
TÜM YORUMLAR (1)