Haytımın Bitmeyen Kışı Şiiri - Gül Arslan

Kendi boşlugumda boguluyorum.
Garip bi açlık başlıyor ruhumda,
Dayanılmaz fırtınalar kopuyor hayatımda
Gözümde bir anada herşey,
kocaman bi hiç oluyor.
Yaşamak felsefesi benim için,
Hasretinle yandıgım halde,
Sana kavuşamak oluyor.
Kendimi tanıyamıyorum.
Hayatıma girdigin andan beri,
Hiçbirşeyden emin olamıyorum.
Bir anda kilitlenince göxlerine gözlerim
Tüm ruhumu bi titreme kaplıyor.
işte o anda hayatımda bitmeyen bir kış başlıyor.
üşüyorum,korkuyorum,ürperiyorum.
Sadece ve sadece sana susuyorum.
Amaçsız koskoca bi hiç oluyorum.
Sanki herşey senle başlamış gibi hiçbişey sensiz yürümüyor.
kalbimdeki sızı gözlerime vuruyor,sadece iki damla yaş boşanıyor.dudaklarımdan keşke herşey daha başka olsaydı sözcükleri dökülüyor.Yüregim sen hayatımın bitmeyen kışısın diye haykırıyor....