Birlikte yola çıkmak istiyor insan,
Güvenmek istediği insanlarla,
Güven ve sadakat var diyor çıkıyorsun yola,
İçinde niyetine sakladığı hasedi kim bilebilir?
İnsan da haysiyet olmadıktan sonra...
Zaten şahsiyetsiz insanlarda haysiyet bulunmaz,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Evet,
O çöplüğün tam ortasındayız, birbirimize "çamur atmakla" meşgulüz,
Şimdi!
Bozulma, bulaşıcıdır!
Ne kadar bozulduysak o kadar çoğalır ahlaksız!
Böylece birbirimizin yüzünü unutur
Bir süre sonra "üzüm üzüme" durumu nedeniyle
Benzeriz birbirimize!
İstenen budur zaten!
"Birbirinin pisliğini örtenler" çoğalsın,
Kötülük baş tacı olsun!
Biz haysiyeti
Onuru
Ahlaklı olmayı
Dürüstlüğü
Adaleti
Hak etmiyoruz!
Bulaştığımızı kirin
Çürümüşlüğün içinde
Birbirimizin gırtlağına sarılıncaya kadar da ayılmayacağız!
Tebrikler Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta