Hayrunnisa Şiiri - Murat Duman

HAYRUNNİSA
Anne diyen sesi, aklıma düştü,
Canların canısı, can Hayrunnisa.
Gözün şimşek şimşek, dağları aştı,
Aşkımın meyvesi, can Hayrunnisa…

Yanağında gamze, gözleri çakmak,
Mümkün mü aldatıp, kandırıp kaçmak,
İster ki; her şeyi, eliyle yıkmak,
Miski amber kokan, can Hayrunnisa…

Tencere tavayı, yere indirir
Hırçınlaşır birden, başa bindirir,
Mahzun duruşuyla, beni kandırır,
Ağlarken güldüren, can Hayrunnisa…

Anneyle babayı, bilir sorunca,
Hep pisi pisi der, kedi görünce,
Eh uykusu gelir, beni yorunca,
Kahkaha tufanı, can Hayrunnisa…

Yatakta yatarken, takla ustası,
Televizyon kuşu, reklam hastası,
Şerefe’nin ballı, kaymak pastası,
Mutluluk kaynağı,can Hayrunnisa…

Murat duman onu, görmeden yatmaz,
Öpücük vermeden, uykuya yatmaz,
Gül açar yüzünde,sözüm kâr etmez,
Gönlümün muradı, can Hayrunnisa…
16.12.2005 ANKARA

Murat DUMAN
Saygı değer can dostlarım Hayrunnisa benim 6 ıncı kızımdır henüz 21 ay
ından gün aldı ve herkesin yavrusu gibi Hayrunnisa da çok tatlı bu şiiri
bütün dünya çokcuklarına armagan ediyor MUTLU,ANALI, BABALI,
SAVAŞSIZ, KARNI TOK SIRTI PEK BİR HAYAT DİLİYORUMMM