Gecenin ıssızlığındayım,
Buzulların altında sönmeyen volkanlar
Bir kısmı toprakta çürüyen sözler
Tepeyi saran yıldırımdan kaçan karıncalar
Korkudan çığlık atan aslanlar
Sisli karanlık acınası geceler
Daha var diyorum aklınca
Hepimiz, aykıriyiz varoluşa
Diri, hırçın,ölü
Dünya kalabalık bomboş bı oda
Sesiz çığlıklar atıyorum
Siz beni duymuyorsunuz
Kendimle buluştum
Bildiklerim ,bilmediklerim
Eylülün hafif esintisiyle
Gözlerim daha çok yeşeriyor
Daha çok çiçek açıyor
Karıncalar daha çok çalışırken
Korkmak cesaret ister
Ben en cesur bilge
Bilinmez korkularımla
Karanlığın içinde çok kalabalığım
Sezsizliğin içinde çok ses var
Çığlıkların arasında o masum gözler
Ben, varım ben
Ben de seni bulabiliyorum da beni bulamıyorum
Nefes almanın acı bir tadı var boğazda
Dağın tepesini gördüm ne muazzam
Dağ seni gördü sisler içinde
Muazzamlık kefen gibi huzur gibi duruyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!