şimdi, zemheri ayazında
düşlerimin fay hattıdır çatlayan,
alnımdaki çizgiler
içimi burkan fiğan,
bir Yanardağ, kendi yatagında yıllanan
oysa;
her şair kendi yarasını kanatmaktan hoşlanır
bende
rüzğar bir dalı sallasa
bir yağmur damlası düşse yere
sanısın kıyamet kopmuş
bazen bir Kar tanesinde,
binbir hayal görülür
toprağa düşüşü gibi bir ömrün
öyle hazin süzülür
belkide göyzaşıdır yeşerten,
ağacını yalnızlığın
var bizdede azda olsa şairlik
sevişiriz, kucaklaşırız sözcüklerle
vefasızlık etmezler, anlatmalarımızda sevdayı
mahzun ve yüreklidirler, kavğanın Türküsünde
ben çağırırım bazen,
bazen gelirler özlenen bir dost gibi
gündüzleri beynimi dökerim alınterime,
ellerimi, gözlerimi
geceleri ses olsun diye kalemimde,
el emegi, göz nuru
uykuları son yolculuga saklarım,
sadık yarin kucağına
Sevda Türküleri güzeldir
Güzeldir sevdalıya sunulan
çiçek
Kavuşmalar güzeldir
Büyük özlemlerin ardından
Kinsiz insanlar,
elinizde hançeri Britüs`ün
yüreginiz İblis harmanı
bölük bölük, tabur tabur
ordular kurmuşsunuz
hayasızlık yeminleri atarak
benim yüzüm Yunus'tan da yumuşak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!