İnsafım bir mangal kömürüne kurban gitmiş,
Gayretli gayretsiz aklım ömrümü tüketmiş.
İlk gülüşüm martıların gagalarına takılmış, uçmuş
Gün aydın olmuş, ne olmuş?
Kahvaltı saatinde derin öksürüşlerim
Ayna karşısında kan olmuş, revan olmuş
Sen söğüşten bihabersin; kızıl domates
Balsız ve reçelsiz
Günaydın olmuş, ne olmuş?
Elimde ısınan her şey dilinde tükenmiş
Sessizce kirli bıçaklar bilenmiş
Bir kul ki Tanrı'dan nefret dilenmiş
Gün aydın olmuş, ne olmuş?
Yaprakların yeşermesini beklemeden
Bu adam kapıyı çekmeden gitmiş.
Bahardan sakladığım dallar çoktan solmuş.
Gün aydın olmuş, ne olmuş?
Kayıt Tarihi : 30.12.2012 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!