Hayri Yöndem Şiirleri - Şair Hayri Yöndem

SEN

Ruhumun has bahçesi
Gönlümün tek akçesi
Vuslatın gerekçesi
Yalnız sen olmalısın

SEN GİDERKEN

Sen giderken
Gülüşünü duvarlara
Kokunu yatağıma
Özlemini yüreğime bırakıyorsun ya

SENSİZLİK

Sensiz geçen gecenin sabahı kadar soğuk
Ellerimi tutarak ta içimi ısıtsan
Dumanlı gözlerinle yüzüme boğuk boğuk
Bakarak yaksan beni, olsam havada duman

SEVİNCİM

Sana kıyasla hayat
Hiç kısa değil
Sen gideli
Çok zaman oldu

SİHİR

Hayatındı ele veren
Sözlerindeki sihri
Yakalandımdı az kalsın
Gülücükten oltaya

ŞİİRİN ACZİYETİ

Bir şiir var bakışlarında
Titreyen ellerine
Sığmıyor uyak
Noktaya hasret

ŞİKÂYET

Görmesin kimse beni, yok artık şikâyetim
Alışmak zaman aldı, gurbetimin narına
Vuslat ölünce meğer insan kalırmış yetim
Elde kalan umudu, devşiremem yarına

ŞİMDİ

Selam sana ey insan
Ne de büyüktü tasan
Para doluydu kasan
Çok ta güzeldi masan

SON DURUM

Kendime yeni geldim
Yok kimseye gidesim
Yargınız size kalsın
Ruhuma değdi sesim

SON KEZ

Bu son tutuşun belki
Bir çiçeğin belini
Belki de son geçişin
Bir şehrin sokağını