Hayri İntihar Etti Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Çocukları korkutuyordu
Yürüdüğü kaldırımları kokutuyordu
Hali vakti yerinde olanlar
Daha çok korkuyordu.

Halbuki Hayri ayakta zor duruyordu
Hayri doğduğunda pamuklara sarılmıştı
Hayri anneciğinin babacığının
İlk göz ağrısıydı.

Bir kazaydı Hayri'nin kıyameti
Bu kıyamet onu köprü altına sürükledi
Kaldırımlardan kovula kovula...
Hayri sığamadı koskoca İstanbul'a.

Hayri perişandı
Hayri haraptı..
Tek dostu tek limanı
Koynundaki köpek öldüren şaraptı.

İstanbul'a kış yüzünü göstermişti
Bu kadar soğukla Hayri ilk defa yüzleşti
Akşam üstü biri ona battaniye
Biraz da para vermişti.

Köprü karanlıktı
Köprü altı soğuktu
Hayri'nin hiç dermanı yoktu
Köpek öldüren şaraptan başka
Hiç kimsesi yoktu.

Hayri çok korkuyordu
Hayri çok üşüyordu
Aç karnına ikinci şişeyi
Ölesiye içiyordu.

Kısacık bir filmdi onu alıp sürükledi
Hayri’yi alıp gerilere götürdü
Anneciği ''sütünü içmesen büyüyemezsin''
Dediğinde filim orada bitti.

Son şişenin son damlasına kadar
Köpek öldüren şarabı tüketti
Hayri devrile devrile geldi sahile
Hayri bağırıyordu ''büyüdüm anne''
Onu son anda görenler oldu ama nafile.

Hayri intihar etti
Hayri sessizce gitti
Halbuki Hayri'nin yüreği
Dünyadan daha güzeldi.