Hayretle Şiiri - Halil Gürbüz

Belki hiç farkedemez Kıyaslamazsa insan...
Bir Komplekse nasıl, nereden girileceğini bilemez kimi...
Kıskançlık yerinde olmaz, gönülsüzse sevgili..!
Kayırmaz kimseyi de ölüm, ayrışmaz ki Korkularından...

Oysa ne kadar büyütmüşüz körpe acıları...
Köksaldıkça budamışız içimizde sevgili huzurları...
Ekmiş ve çekip gitmişiz yol kenarın-ca; nice fidanları...
Unutmuş akıllarımız tap-taze ve dalından meyveler toplamayı...

Bırakmışız yeni akıntılara yada salmış kendimizi...
Boğulacağını bile-bile farklı denizlerde ayrı sevgimizi.
Ne sen beni düşünmüşsün bugece gayretle...
Ne de ben sensiz bir geceyi şu saatlerde...

Düşünsem ki, artık; hayalindim demektir..!
Gerçeğin az ötede bekliyor da olabilir..!
Git ve ona da sahip çık kendine çıktığın kadar
Vurmuş ol büyük bir piyango gibi çal asıl sevgileri...