Hayret ediyom Şiiri - Ahmet Doğan

Sararıp da soluyorken aşkımdan,
Ne oldu da çıktı gönül köşkümden
Haz alırdi sevdasına coşkumdan
Yakıp gidişine, hayret ediyom .

Dött mevsim yaşadık baharda kışta
Gerçekti, dokundum görmedim düşte ,
Ayrılmam diyordu bak bitti işte
Çekip gidişine hayret ediyom.

Geçeceğim yollarımda beklerken
Sabah akşam telefonla yoklarken
Benim için yediğinden saklarken
Tozup gidişine hayret ediyom.

Ölümüne sevdim, şaka mıydı bu ?
Ayrı gitmiyordu içtiğimiz su
Bırakti geriye hüsran göz yaşı
Akıp gidişine hayret ediyom...

Temiz bildim ummadım ki fendini
Vuslatına inandırdım kendimi
Yollarına serdim ruhum ve teni
Ezip gidişine ,hayret ediyom.

Ya deliyim ya da bunadım belki .
Aşkınla beynim de küçüldü sanki
Anlamadım nasıl bir yol tuttu ki
Vurup gidişine hayret ediyom!

Hor bakmadım, tülüne hanesine
Sultan ettim gönlüm viranesine
İnanmıyom türlü bahanesine
Kırıp gidişine ,hayret ediyom..

Acaba kalbini biri mi söktü?
Her iki gözüne kurşun mu döktü?
aşkımızı hangi vijdanla yaktı?
Sorup, gidişine hayret ediyom.

09.11.2024

Ahmet Doğan