O, ışıktı eminim.
Ateşte kavrulurken katılıklarımın duman duman göğe yükseldiğini farkettiğimde ruhumu renge doyuran bir ışık..
Kayıtsızlık,saflık..
Etrafa,dünyaya,ellerime,beynime,ateşe ve ışığa karşı duyulan çocukça bir hayret.
Cümleler ilk defa cümle, ağaçlar ilk defa ağaçmış gibi.
İlk defa Emel'mişim gibi...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta