Bu nasıl bir yenilgi böyle,
Nasıl bir tutku ki aralıkta güneş gibi tenin.
Kar tanesi gibi eriyor saçların,
Ve her tanede buram buram özlemsin.
Beyazlar soluyor ışıltısında ruhunun
Ve ellerin bir uçurum gibi sakin.
Parmak uçlarında ölüyorum hayret!
Ölüm parmak uçlarından giriyor yüreğime.
Ruhum parmak uçlarından çıkıp gidiyor,
Yüzüm alabildiğine soluyor gönlüne değdiğim yerde.
Bu nasıl bir yenilgi böyle...
Cennetten çalınıyor sana dair tüm sevda,
İremden akıyor gözyaşlarım.
Nasıl bir senfoni ki sesin, sen desen öleceğim.
Yağmur yağsa eğilip büküleceğim.
Kırılacağım sert bir rüzgar esse teninden.
Hazan vakti desen, yaprak olup döküleceğim.
Bu nasıl bir sevgidir, hayret!
Gel desen, soluğunda öleceğim...
Kayıt Tarihi : 4.8.2010 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslı Yağmur Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/04/hayret-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!