Sen geldiğinde anladım yalnızlığımı
Sen yokken…
Sen gittiğinde özledim
Yanımdan ayrılmadan gözden kaybolmadan…
Sen umutlarımı uyandırdın
Umutlar nefesim kadar yakınken..
Sen hayallerimi yıkan
Hayallerim hala tomurcuklanmadan
Solduran, koparan
Mutluluğu ararken çıkmazlara sürükleyen
Sen Umutlara, hayallere, mutluluğa
Ben açken gelen
Duyguları hoyratça alt üst eden
Gülerek sırtını dönüp giden
Ve ihaneti en acımasızca sırtından vurarken..
Karabulutları gözlerime
Kara haberleri kulağıma
Kara günleri hayatıma
Sen getirirken son nefesimi
Mutluluk ararken kaybeden
Ben hala nasıl yaşayabiliyorum hayret
Kayıt Tarihi : 25.9.2007 03:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Perihan Dostgül](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/25/hayret-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!