Hayredi Menbaa Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Saçlarıma ak'lar düştü
Ömrüme doyamadım
Nefsime dizginler vuramadım
Dünyayı kendime saltanat belledim

Yaratılmışlığımın gayesini bilemedim
Kimseye fayda veremedim
Kendime yazıklar ettim
Ne evlat ne baba nede kul olmadım

Geç olsada HAK'ka yöneldim
Aklımı başıma alabildim
Vahyini cana cana okudum
Onu orada tanıdım buldum

Hayred-i membaa'dan
kana kana su içtim
Muhteşem kainatı
Bakıp bakıp seyir eyledim

İmtihanım son nefese kadar
Gelecek elbet benimle
İstigfar tevbe kapısı açık
Neyleyeyim başka bu kadar günah yükümle

Selam eylerim
Melekül mevt Meleğime
Ölüm elbet Hak'kın
Gelecek emriyle.......