Rumeli sırtında boğaza karşı.
Oturdum sahilde eski bir banka.
Dalgalar köpürdü engin sularda.
Kupürlü dantelden örtüler yaydı.
Hayranım, güzellikler karşısında.
Rumeli hisarın sırtıma aldım.
Yedi tepesinde Orhan Veli’yi.
Seyrederken seni anımsadım.
Sevdasını ta özümde yaşadım.
Işıltılarla bezenen kıyıları
Gözlerimle yaladım, okşadım
Uzatmıştı kollarını ışıklar.
Karşıyla hazırdı el sıkışmaya.
O günden bu güne tepeler artmış.
Bayırları apartmanlar kaplamış.
Yok edilmiş onca güzel ormanlar.
İstanbul’um ağır yükler altında.
Canına can kattılar viyadükler,
Hızır olup yetiştiler köprüler.
Ta! Ezelden tutkunum Marmara’ya.
Güzelliğin meydan okuyor çağa.
Surların, minarelerin kıyamda.
Burçlarına yakışıyor bayrağım.
Ay yıldızım gururla dalgalanmakta.
Binlerce kez hayran oldum ben sana.
20.06 2019
NURSEL YEŞİLYURT
Kayıt Tarihi : 21.6.2019 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!