Hayrânım Şiiri - Ahmet Tabak

Hayranım dâvâsına sımsıkı sarılana
Hayranım düşse bile, ayağa hep kalkana

Ahvâli ne olsa da, fark etmez onun için
Azimle yol alırken, tutar mazlumun elin

Anlattı usanmadan, dâvâsını Nuh ata
Vazgeçmedi, insanlar yanında durmasa da

Teslimiyeti büyük, İbrahim'in Rab' bine
Korkusuzca atıldı, Nemrut'un ateşine

Zâlimler korkusundan, binlerce canlar aldı
Görkemli saltanatlar, bir çocukla yıkıldı

O kadar acizler ki, kibirden kör oldular
Dünyaya ders oldular, leş olan Firavunlar

Musalar bitmeyecek, zâlimler kuduracak
Kahrolası İsrail, zulmün seni bulacak

Destansı bir duruş var, Peygamberler yurdunda
Aksa'dan çıkan tek ses, zafer dâim İslam'da

Akın akın insanlar, hakikate koşuyor
İmânı kâmil olan, işittikçe coşuyor

Her zerresi tevhittir, Filistin toprağının
İnsanlığa son umut, bu kıyâmet çağının

Şehâdete koşuyor, Gazze'nin askerleri
Hayran kaldı insanlar, görünce gazileri

Dillerde var tek zikir, lâ ilâhe illallah
Hânelerden çıkan ses, şükür elhamdülillah

Bunca nimet içinde, kör olana bakma sen
Sabreden bir nesil var, Gazze'yi görebilsen

Hayranım işte buna, zulme karşı durana
Ölmeden iman edip, hakikati bulana

24.11.2025