Rüzgârın bile sesi sensin
Çarpıyor yüzüme serinliğin.
Yankısı düşerken yüreğime
Ölüm bana erken… Derken, toprak atılıyor üzerime…
Ben, soluksuz kalıyorum,
Sen, hep nefes alıyorsun yüreğimde!
Kapıdan görünürsün
Heybetlice yürürsün
Edep erkâna bürünürsün
Ellerinde güllerin var ya.
Selam'ını alır sofilerin
Seni bekledim gecenin en orta yerinde,
Karanlık çökerken üzerime
Şimdi bir güneş olsa diyorum
Bir ay doğsa
Hadi lütfen
Kaldır şu perdeleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!