Hayra Yordum Şiiri - Melek Dalgıç

Atıl akşamlardan gelen
Uzak bir melodi
Ne zaman
Konuşmak istesem
İstemsiz kelimeler
Pılısını pırtısını
Toplayıp gider
Yıldızlar sakinliğinde huzur
Gözbebeklerimde ışıltı
Sessizce söyleşirler
Boşluğun derin kuyusunda
Gölgemde gölgeni terk etti
Zaman soğuk hırkasını giyerken
Tarafından yüz çevirip gitti
Ansızın uyanıp
Hayra yorduğum
Rüya gibisin
Anılar kırık silik
Boş siyah beyaz bir sayfa
Tarçın değil artık
Naftalin kokusunda
Sadrımda da kalmadı
Açtığın yara