Hayme Ana Şiiri - Ahmet Kurt

Sevinçten mi bilmem, heves mi yoksa?
Yanaklarım yanar, rengi al gibi,
Vücudum titriyor, sıtma mı yoksa,
Bu buluşma bence bir masal gibi.

Bedenim toprakta huzura erdi,
Yorguna yiğitler, taze su verdi,
İçtikçe dinçleştim ruhum göverdi,
Buraya ulaşmak bir visal gibi.

Çığlıklar geliyor ebe dağından,
Bey selam veriyor, bak otağından,
Bir bebe bakıyor salıncağından,
Gözü çakmak çakmak, oğul bal gibi

İşte er meydanı Kayı boyunun,
Ciritler uçmakta, zevki oyunun,
Bunlar geleceği kutlu soyunun,
Yiğitler meydanda taze, dal gibi.

Dağlarım dumanlı, başıma benzer,
Yaylamda çiçekler, kaşıma benzer,
Gözümde bulutlar yaşıma benzer,
Geçmişten bugüne tek misal gibi.

Kurdoğlu, ecdadın güldüğü toprak,
Tasa etme sakın temiz ve berrak,
Hayme Ana durmuş el ediyor bak,
Sallanır bedenim, selde sal gibi.