Hayli Zor Şiiri - Yunus Emre Kılıç

Şimdi beni dinle
Sesimden halimin nasıl olduğu anlaşıyor mu?
Yoksa kendimi dokuyum mu kelimelere?

İlk An:
“ Yok olmaz erken daha
Biraz geç kalın ne olur”
Nameleri dolanıyor dilime
Dönüyor başım
Açıkçası biraz yaşlanmışım
Önce oturuyorum
Gözbebeklerim hayli boş
Kendimle savaşıyorum şu dakikalar
Hayır hayır ağlamıyorum
Bedenim yorulmuş
Yavaşça uzanıyorum
Yaşananlara inanmam zor
Derin izler gönlümde
Gittikçe acıyor gece
Dualarım benimle
Şükretmeyi seviyorum

Sonralar:
Arayan soran yok önceden arardı
Yemyeşil gözleriyle
Sakin sakin bakardı
Ve ben doyamazdım
Sevdiğini söylerdi
Arardı dedim ya
Kapatırken öperdi
Gözlerimle tartışır
Sonunda ağlamazdım