Hayli Bir Zaman Şiiri - İbrahim Halil Demir

Sustum konuşmadım hayli bir zaman,
Kar yağmadı bu yılda sevda dağıma halim yaman.
Beklenmedik bir anda koptu tufan
İçmedim sevda sigarasını başım yine duman.

Görmedim hayli bir zaman şerefsizleri,
Ağladım gördükçe aşsız ekmeksizleri.
Yalvardım her seher vaktinde Yaradana,
Yormasın bu dünyada ekmeği katıksızları.

Duymadım hayli bir zaman insanları çekiştirenleri,.
Takdir ettim iyilik yolunda kendini geliştirenleri,
Bastım bağrıma canı gönülden küsleri barıştıranları,
Hayatıma örnek aldım, ayrılanları birleştirenleri.

Gülmedim hayli bir zaman düşündüm derinden,
Yanıyor şereflinin bağrı su ister en serininden.
Meydan kalmış ne idüğü belli olmayanlara,
Kulak verirsen duyarsın, yer bile şikayetçi onların halinden.

Küçük beyinli insanları hayli bir zaman protesto ettim,
Çektim dikenleri birer birer yerine insanlık kokan güller diktim.
Can vermekte olan İnsanlık yeniden dirilip kendine gelsin diye,
Gece gündüz demeden korkmadan cahillere çok emek sarfettim.
27/06/2006