Haylaz sevgili Şiiri - Beşir Çitak

HAYLAZ SEVGİLİ

Sen hep uzaktan mı seversin
Dokunmadan hissetmeden
Yüreğinde heyecan duymadan
Sarılmadan öpmeden, kokusunu duymadan
Kafes arkasında bir kuş gibimi bakarsın

Hep bu kadar çaresiz mi seversin
Hep bu kadar dilsiz, bu kadar yasak
İçindeki yangınları nasıl bastırıyorsun
Acıtmıyor mu gecenin kör yalnızlığı
Hep uzaktan uzağa boybu bükük mü bakarsın

Hep böyle sessiz mi seversin
Hiç mi dudağından dökülmez iki kelime
Hiç mi bir şiir okumadın, bir türkü mırıldanmadın
Avazlarını nasıl boğuyorsun kusrağında
Sesini kaybetmiş bülbül gibi mi durursun

Sen hep talan sonrası sehir gibi mi seversin
Yağmur yağmaz mı bağına bahçene
Yosun mu bağlamış sevgi duygunu
Taş mısın, kaya mısın, dağ mısın
Her şeyini kaybetmiş, öksüz gibi mi bakarsın

Sen hep böyle, umutsuz mu seversin
Yerşermez mi elinle diktiğin fidanlar
Yoksa korkuyormusun ellerime dokunmaktan
Söyle haylaz sevgili sen nasıl seversin
Yurdundan ayrılmış mülteci gibi mi olursun

BEŞİR ÇİTAK