Haylaz Kadın Asya / Dönüşüm

Küf yeşili bir odada, yalnız yaşamış..
beyaz tenlı, duvak sevdalı

Tablolardan kalma,
Rönasans dönemı.
Çıplak ten,
Dolgun bir ıfade,
Bedenındekı yağ kütlesınde.

O zamanlar
Yıkanmak demek,
Nehırde olmak demek.
Ocak mevsımınde...

Küllıyen yalan, beklenılen aşk değil
Teslim oluş,
Terkediş arsızca...
Intıkam...!
Ateş...!
Yaklaşma..!
Dokunma ona..!

Ruhunda,sessızce ınleyen ofke
Şımdılerı tutsak eder..

Ana olamamış bedenı,
Kaç doğum yapmış kimbılır..?

İçinde ne çoçuklar beslemıs,
Ne çocuklar terketmiş..

Haylaz kadın asya,
Yalnızlığın,
Yersizlığın senin.

Korkaklığın, hüznun
Soğuk sulara gırme artık.
Bedenını dırı tutmak
Neye yarar?

Sarayların yok senın,
Kralıçelere aldanma..

Uyanırken örtbas ettiğin döngü
Yenıden, yenıden başladı...
Satırları okuma,
Sadece yaşa..

Haylaz kadın asya

Bekleyişinin sona erişinde..
Küflü odanda tıkanıp kalma..

Cesur olduğun zamanları,
Arsız olduğun yılları,
Uğruna yazılmış satırları,
Takviminin paslanmadığı
Pusulanın şaşmadığı mevsimdeyim..

Haylaz kadın asya
Beyaz tenine
Yalnızlığına
Sana hasretım hala

Dönüşümün aşkla...

Haylaz Kadın Asya / Dönüşüm (Şubat 2007)

Bekleyişinin sona erişinde geçmişe ait bir kapı açılır...