Haylaz çocuk Şiiri - Şimşek Acar

soruyor hayat
sen hep böylemi gülersin
bilmiyor gülen ben değilim
içimdeki çocuğun kahkahaları
doğru bildiğim
yanlışlarım la kafa buluyor
çekip gidenlere
güle güle demeden
arkasından bakıp
kahkahalarla gülüyor
o özgür
o pervasız bir çocuk
içinden geldiği gibi
yalın ayak koşuyor
sessizliğimi bozuyor
yalnızlığımın kaderi gibi
hayatı benim içimde yaşıyor
ben büyüyorum ben yaşlanıyorum
kokladığım çiçekler soluyor
şimdi birde
yapraklar dökülmeye başladı
son baharmış sarıymış
sanki sarışın sevdiğimi biliyormuş
mucizelere inanmadım
hayallerim ondan siyahmış
neticede zaten ortada
ben buradayım sararmış yapraklarla
sen baharda kalmışsın
beni sevmeyen papatyalarla
hayat geldim geçiyorum senden
gülerek kahkahalarla
içimdeki ağlamayı bilmeyen
o haylaz çocukla
gülüyorum sana gıcık