Sarıp ellerimle sevgiden örülü dudaklarını
Yanaklarını ısırarak siyahın kıskacına asmak yüreği
Hiç durmaksızın yürümek sarp yollardan
Yorulmadan
Bıkmadan
Yanarak içten helozonlar çizerek
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Çok güzel bir şiir okudum. Tadı olan.
Keşke ben de yazabilsem dedim ama bu Allah vergisi bir yeti. Bari ben de bu güzel şiire bir yorum yazayım diyordum ki.... Onu de sevgili Özgür yazmış....
Ben başka bir yere gidiyorum .. İkinizin olmadığı bir yere :)))
Sevgilerimle....
Cansın Ünver
Haykırılan hiçlik yalın bir telaştır nihilist çığlıklara savrulan. Sessizce kayıplara karışır zamana hapsolmuş düşlerin esrarengiz buğusunda kalan yaşam tortuları. Gözler anlamsız bakar artık sevdalara, aşklara, kin ve nefretlere. Umut; umutsuzluk olur artık, yaşam; ölüm. Haykırılan hiçliktir boşlukta kalan ruha dokunurcasına geçen zamanda...
Haykırarak yazılmış,ses uyumu çok hoş olmuş.Süper.Selamlar.İlkay Coşkun
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta