Artık susmuyorum,
Haykırıyorum,
Sadece sana değil.
Herkese, tüm dünyaya,
Deliye, divaneye, fakire, fukaraya.
Bilmem anlarlar mı beni?
Niye ağlamıyorum, neden korkmuyorum.
Niye her şey daha güzel,
Nefes almak,
Düşünebilmek korkmadan,
Beklemek bu kadar güzel miydi? ,
Yoksa ben mi bilmiyordum.
…
Bilmem anlarlar mı beni?
Tarif edebilir miyim,
Aşkı,
Sevgiyi,
Hayallere dokunabildiğimi,
Seni,
Seni anlata bilir miyim?
Desene “ Ne gerek car ki? ”
Ben sana seni,
Bana beni anlatmışım.
Sen beni anlamışsın onlara ne.
Var mı daha ötesi “BİZ” demişiz,
Diyebilmişiz.
18/05/2006
Mustafa KölemenoğluKayıt Tarihi : 16.11.2007 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kölemenoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/16/haykiriyorum-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!