Yazmıyor Kalemler Haykırışımı

Yazmıyor kalemler,
Yazmıyor, benim hasretimi.
Yetmiyor defterler,
Yetmiyor, benim duygularıma,
Deli diye anılan gönül,
Dinlemiyor, ferman, merman...
Seviyor gönlüm,
Çekiyorum elinden; elheman.
__________Haykırıyorum,
__________Duy diye beni,
__________Duy be! Vicdansız.
__________Olsa da sonu ölüm,
__________Ölümüne hasretini,
__________İçime gömeceğim

Sen, olsan da vefasız,
Sen, kalsan da duyarsız,
Umudumu bitirmeyeceğim,
Ve seni kalbimden silmeyeceğim.
San son sözüm,
Evlensem; çocuklarım olsa dahi,
Gönlümün bir köşesinde,
Ukdem olarak, hep duracaksın,
__________Haykırıyorum,
__________Duy diye beni,
__________Duy be! Vicdansız.
__________Olsa da sonu ölüm,
__________Ölümüne hasretini,
__________İçime gömeceğim

Bedenim, toprağa düşüp,
Yüreğim çürüyünce,
Belki, o an seni unutacağım.
Budur, sana son diyeceğim.
Gönlümde bir gizem,
Yüreğimde bir sır gibi,
İsmini saklayacağım,
Ve Demoğlu’nun gözlerine,
Resmini, hapis edeceğim.
__________Haykırıyorum,
__________Duy diye beni,
__________Duy be! Vicdansız.
__________Olsa da sonu ölüm,
__________Ölümüne hasretini,
__________İçime gömeceğim
(Haydar Demoğlu-İZMİR)