Deprem Yerinde Şiiri - Hamiye Gül

Yedi nokta yediyle sarsıldı bölge!
Dinmiyor zelzele altı nokta beş nokta ile
Depremler oluyor,yürek hanemizde,
Soluk alamıyoruz,tüm Türkiye.!
Can havliyle...Koşustuk yalın ayak deprem yerine,
Ölümün soğuk nefesini duyduk bedenimizde;
Yamacımızda yatan pamuk elli bebelerimizle,
Döşümüzde dokunduk,sol yanımızın içiyle.!
Gövdeleri,bacakları kiriş altında dayan cânım!
Bebelerimizin masum yüzlerinin direnen bagrı;
Çimento tozunda tutunduk hayata,direniyoruz..!
Soluk al yavrucuğum,soluk al anneciģim,
Soluk al babam kahramanlar burada,sardı her yanı!
Ölmeyin ne olur!Türkiye akın akın geldi burada!
Mücadelenin adı bebeler,çocuklar,ana ve baba!
Tutunalım yaşama,kahramanlar baş ucumuzda..!
Hıçbirimizden vazgeçmeyecek,zinhar,asla ve kat'a!
Acıyla tutunduk birbirimize,gönül kordonuyla.!
Vatan,millet yek vucut,tek yürek oldu yukarda.!
Duyulsun gür seslerimiz merhametin adı bizleriz!
Milyarlar toplandı,aynı döşteyiz,bizler Türkiye'yiz.!
Yıkıldı yedi bölgeden biri heyhat!Yaşayan,ölen biziz!
Ya beraber yaşayacağız,ya hep birlikte öleceğiz!
Bu gelen Türk'ün akıncı kahramanlarının sesleri!
Ellerinde kazma,kürek yüreklerinde dua sesleri!
İniltilerinin gök semâ,yeryüzünü çınlatan nefesleri!
Kâlplerimiz enkaz yığınlarının altlarında çığrışıyor,
Haykırıyor,kurtar bizi diyerek yüreğimizin sesleri!