Haykırışlarım Suskunluğun Gibi

Yastıklar bile bana taş geliyor
Yüreğin nasıl gelmesin
Gecemi sabah kılmışım
Sabahımı gece kılmışım

Geçsin bütün umutsuz günlerim
Geçsin kor yanışlarım
Geçsin bütün acılarımı
Diye

Musalla taşına taşıdım umutlarımı
Sonsuz karanlıklar beni bekliyor
Değersizleştiğimi ilk sende duydum
Sevilmediğimi ilk sende hissettim

Beni ben gibi görmedin
Dışarıya bağladın düğümlerini
Bana değil
Başkalarını aradın bendeyken

Oysa başkaları gibi değildim
Başkaları başkaydı
Kabullenmek bu kadar zor olmamalıdır
Kör insanoğlu için

Alıştım alışılmışlara
Bundan sonra yastıklar hep taş
Yüreğin taş olduğu müddetçe
Umutta tükendi bendeki yürekte

Ne serzeniş ne haykırış
Ne isyan ne de umut....
Kalmadı bende hal mecal
Dilim lal

Kendi içimde boğulacak.
Haykırışlarım
Serzenişlerim
Sızlamalarım

Beni ben gibi sevmediğin müddetçe
Yastıklar taş
Gözyaşlarım taze
Gelişlerim manidar

Gidişlerim ani
Beni ben gibi görmediğin müddetçe
Serzenişlerim bıçak misali
Haykırışlarım suskunluğun gibi.