Haykırışlarım da duyulu sevdam…
Sıradan bir gün, hayat susmuş.
Dalgınlığım bundan, kırgınlığım bundan…
Seni hissedemiyorum,
Söyle şimdi nerelerdesin?
Zaman ömrümü çalıyor,
Sanki hapsediyor her anımı…
Anlamıyorum sokaklardayım,
Ve yürüyorum.
Dolaşırken her yerde insanlar var,
Ama…
Hiç görmüyorlar bir birlerini.
Yürek kuşatılmış, duygusuz hayallerle,
Gözler ufuktaki yokluğuna takılı kalmış.
Yalnızlığımı koluma taktım sokaklarda,
Anlattıklarımı dinliyor, hiç konuşmadan.
Beni anlıyor yokluğunda,
Teselli oluyor bu ruhuma.
Yüreğim yangın olmuş kavrulurken,
Canım yanar denizler bile söndüremez.
Gökyüzüne bedenimin dumanı süzülür.
Sanki her duman tanesinde kaybolurum.
Kendimi arasam da bulamam.
Aşka rüzgâr eser dudaklarımdan,
Haykırışlarımda duyulur sevdam…
Oktay ÇEKAL
28.11.2018-21.11
Kayıt Tarihi : 11.12.2014 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!