Ölünce kayan yıldızlar gibi
sonsuzlaşarak yaşıyorsun
Toprağın derinliğine köklerini salan
bir çınar gibiyeryüzüne ne çok yakışıyorsun
Sanmaki toprakta çürüyen etin
senin bitişin
bilmelisin ki bir yaşamı bitirişin
yeni bir yaşamla gelişindir
Ey gözyaşları cehennem ateşini söndüren mazlum ozan
Sen ki sözcüklerden sözcük türeten
aşkın binasını şiirlerinle ören ustasın
bir çınar gibi anadoluya kol atan
gölgesinde halklar yatan vatansın
düşlerim kıl-dan ince
kılıçtan
.....keskin-ce
ilham gelince
kıyamet kopacak gibi
sözcükler öfkeden haykırışlara d ö n e r
Karanlık bir gecede
apansız bir çığlık dağları titretir
Boyun eğmez bu halktır haykırır
özgürlük ateşiyle bütün
zincirleri eritir...
...............
...............
20.04.2004
İzmir
Kayıt Tarihi : 20.4.2004 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiyle örülü, gizemli, grift, labirentelerle dolu,
Şairi mi Şair,
Ancak bir çekincem var sevgili şair,
Ölünce toprakta beden çürüyecektir,
Ruh ise,
ruha ruh veren sevgiliye gidecektir...
TÜM YORUMLAR (1)