Haykırışlar Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Ne çalişasım var, ne şarap içesim
Ne namaz kılasım var ,ne dua edesim
Ne bir hayalim var ,ne bir beklentim
Ne dinlenesim var ,ne koşasım
İçimde derin bir hiçlik ,bir yok oluş var
Ne maddiyata sahip olabildim ,
Ne maneviyata
Yüreğimde bir yok oluş var ,
Beynimde türlü türlü haykırışlar..

Göğsümde yok nefesim ,dilimde söz
Gözümde kalmadi hiç bir şeye hevesim
Çektiğim nefesi hiç bırakmasam
Çatlasa ciğerim,
Buz tutsada beynim ,bi rahatlasam !

Söyleyecek çok söz var
Ama kalmadı takatim
Öylesine yaşar oldum,
Öylesine tükeniyorum ,her geçen gün..

Bir koltuk bir direksiyon
Kölesi oldum kapital düzenin !
Ne kaldı özgür ruhum ,
Nede kavgacı nefsim
Feragat ettim tüm arzulardan
Yinede kimseye yetemedim
Gün ve gün günleri tükettim
En sonunda ben, ruhumuda kaybettim..

Saçlarımı kaybettim sakallara düştü ,ak
İnancımı kaybettim
Yakında gelecek mutluluğa
Ceplerim boşaldı
Kalmadı verecek tek bir sadaka ,
Hayallerimi sattım çok önceleri
üç beş kuruşa…

Ne kendimi mutlu edebildim
Nede senin gözlerini,
Mutluluğu peşinde herkesin,
Kimselere yetemedim.

Boşa geçti koca ömür
Yapamadım cennet içinde takva ..
Ben ne ettiysem kendim ettim ;
Ama sunan olmadı ki hiç,
Başka bir rota …