Belki duydunuz,
Karanlık çığlıklarımı.
Evet,
Bendim bağıran,
Bu koyu kentin,
Tutuklu tepelerinden.
Uyku nedir bilmem,
Gelen her sabaha,
Aşık olurum.
Ateş ederim,
Giden karanlığa.
Titreyen duygularımı,
Bastıramam,
Kaçarım,
Esir karanlıklardan.
Çünkü ben,
Hür mavilerin,
Tutuksuz insanıyım.
Kayıt Tarihi : 14.9.2006 03:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)