Haykırışlar Şiiri - Hasan Tahsin Demirel

Bir gün kıvranıyor gecenin koynunda
Çekiliyor yalnızlığa sensizce
Yıldızlar akıyor gökyüzünden
Ve seni haykırıyor aynalar
Seni haykırıyor bu dertli sima
Yüzüm parıldıyor
gölgem damlıyor duvarlara
Bedenim ışık süzgeci
Bir kuş ötüyor uzaklarda
Boynu bükük sessiz halde
O ağlıyor ve yanıyor sensiz belde
Her kanat çırpışında sen var
Seni fısıldar kulaklarıma
Bulutlar terk etmekte beni
Yıldızlar çekilmekte limanlarından
Bir sen kalıyor sensizliğinle
Birde ben kalıyorum bir de şu yalnızlıklar
Sanki sensizlik hayat buluyor gözlerimde
Senden geriye bir iki damla kalıyor cenimle
Birde kalbimde ki bitmez haykırışlar