Haykırış Türküsü Şiiri - Hakan Doğancıoğlu

Yakanlar yıkanlar hep gelir başa,
Yokluğu hak görüp su katar aşa,
Bu nasıl devrandır geçiyor boşa,
insana zulmetmek olurmu canlar.

Ezilmek üzülmek kader dediler,
Garibin yüzünü güldürmediler,
Okuyana cahil deyip geçtiler,
Mukaddes kitabı hiçe saydılar.

Ağalar oturur fermanlar yazar,
Doğru söyleyeni zindanda tutar,
Kime reva kalmıs bu haksızlıklar,
Gün gelir hesabı sorulur elbet.

Saltanat kadıya mülk olmayacak,
Sözünden dönenler hiç durmayacak,
Gün olur halkına bel bağlayacak,
Düzenler kurulur yaşanır elbet.

Kul Hakan'a nasip olmasın haram,
Dost eli vurunca sağalmaz yaram,
Başımıza gelen bunca dertle gam,
Gün gelirde yerle bir olur elbet.