Sabır dağı; rakım kalmadı, herşey yerlerde
Ayaklar altında ezilen nefes
Canhıraş şekilde bir ses yükseltir insan
Bir çocuk; çaresiz ağlar, hisset
Kulak ver ne söyler geçmiş
Neyi hatırlatır sokaklar;
Köprü altı, ayrılık zamanları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta