hep yürüdüğümüz
amaçlı amaçsız
bir başınalığımız
avareliğimizde
öğlen güneşi rehavetinde
iç geçen bir şekerlemede
dalıp gittiğimiz
sokaklar
tozu dumanı tarumar
hey meydanlar
insan seli akıyor
kaynıyor
uyanın sabah oldu
günaydınlar
meydanlar
ne kadar dolu
ne kadar boşlar
duyulmuyor
zemheri ayazı
bu yalnızlıklar
duyulmuyor aşkın
isyanın ateşinin sesi
duyulmuyor
yoksa sağır mı kulaklar
neye açık neye tıkalı
hey gidi yollar hey
gün ola gün ola
heyamola de kaptan
onca yoksun
onca kırıklarda
kavuşula
sarmaş dolaş
sevda sevgiliye
sarıla
narin sevda çiçeği
kaldır başını hadi uyanışa
aldım kazanımı geçirdim başıma
(anlık -Yaşar Doğan dostun kazanı doğurdu :)) teşekkürler Yaşar can
Vedat Koparan 21.09.2005
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 21.9.2005 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Koparan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/21/haykiris-49.jpg)
orsa almalı ki rüzgarı haykırış açmalı kulağı !
yanlış mı attım acep ıskotamı !
çözüldü tutun düşmesin dünyayııııııı
ne kadar dolu
ne kadar boşlar
duyulmuyor
ne guzel anlatmissin gercegi dost
o guzel yuegine saglik
uyku hastaliginida iyi dile getirmissin can
sevgilerimle
Haykırışların yuürek başımızda yankılanıyor doooossttt!!!!
TÜM YORUMLAR (4)