Haykiris...! Şiiri - Mehmet Yılmaz

Bir garip sey senin uzerindeki
Bir tuhaflik ayagina giydigin
O saclarina taktigin seyde bir saskinlik var sanki
Kirpiklerinde öyle perde inmis sanki
ya ellerin buz kesilmis
Dudaklarindan dokulen o sozcuklere ne oldu peki
aaa yoksa agliyor musun?
Bir gozyasi sendeki... Inanmiyorum...
Bu senden cikan tek duygu piriltisi idi...

Ama gunduz gozuyle de degil
Bir gece misali
Karanlik baktigin yer(artik)
isigi söndü...
Elleri de soguk tipki senin gibi
Saclari eskisi gibi savrulmuyor ruzgarda
Ya dudaklari sozcuklerin esiri olmus sanki
Gozyaslari senin ki kadar sansli degildi
Kurudu...

Simdi cok sessiz karsindaki...
Gülmüyor
Konusmuyor
Aglamiyor
Haykirmiyor
Caresiz karsindaki...

Simdi dusuncelerinden dogan bir duyguyu dile getirdi.
Sen susmaya devam et
Devam et ki
Bende isime bakayim bir sair gibi...