Haykırış Şiiri - Kimsesiz Şiirler

Sadece, buydu hayatım.
İki dize, bir mısra.
Değersiz bir yaşamdan, kimsesiz bir ömür.
Kalabalığın ortasında tek.

Sonsuz mavinin içinde, küçük bir ada.
Uçsuz bucaksız ormanda, yalnız bir adam
Zümrüdün, yakutun içinde, değersiz bir çakıl taşı.
Sürgün bir çalı, yaşamın içinde ölüm.

Yalanlar içinde, bir yol.
Kangrenli, kesilmiş bir kol.
Terkedilmiş bir baraka, yıkık bir duvar.
Yırtık bir kağıt.

Yarım kalmış bir mektup.
Bir yanı hasret, öte yanı yalan.
Yolun sonu karanlık.
Kaybolmuş bir anı.

Değmez yad edilmeye
Sevsen, sevilmez, atsan, geri gelir.
Savaşın ortasında, dipsiz bir kuyu.
Susasan bile, içilmez suyu.

Ama kolaydır, iyidir, bilinir huyu.
Fırtınaya kapılmış, rotasız bir gemi.
Unutulmuş, değersiz bir gömü
Gerek yok, uzun,uzun, anlatmaya.

Geçmişi olmayan, gelecekten umutsuz.
Yazılan hikayede, kafiyeler mutsuz
Bir kenara atılmış.
Ötelenmiş, serfefil bir ömür.