Haykırış Şiiri - Adnan Kadir Demir

Bir gece istiklal caddesinde kaybettik esrarımızı
Bir sen, bir ben...
Bir de içimizi ısıtan soğuk ellerin
Karşılaştığımız onca insan, onlarca hikaye
Hepsinin içinde sen vardın
Hepsi bana seni anlatıyordu
Güneşler doğdu içimize o gece
O yol bitmemeliydi
Sarmaşıkların harap ettiği onca güzel duvarlar arasında
Üşürken titreyen bizi çaresiz bırakan sesinin huzurunda...

Neden böyle olur ki?
Neden ayıptır sevmek?
Neden elveda denilmeli her biten günün ardından?
Neden sınırlar zaman o vaktimizi?
Neden umutlanır insan?
Anlat bana
Soğuk ellerinle
Issız sesinle
Dinlemek isterim

Umut etmenin yasaklandığını söyle bana
Varoluşumu sana adadığım her saatin ölümünü bekleyen bir idam mahkumundan farksız olduğunu
Dilediklerimi sor bana
Seni unutmak istediğimi duymak istersen
Her elveda diyişinde
Her evinin önüne geldiğimiz o dökük cami duvarında kaç defa öldüğümü

Zaman sınırlayacak bizi
Olsun
Yine de duymak istersen
Seni seviyorum
Seni unutmak istiyorum