Haykırış Şiiri - Serkan Alakuş

Bir haykırışı olmalı insanın, dilinden kelam dökülmesede
Sessiz sessiz içine içine haykırmalı, patlayana değin
Kulaklarda zar bırakmamalı hatta, hatta korkutmalı devleri
Kaf dağının öte ucundan yankılanmalı derin derin

Susmak en büyük haykırıştır, duyması gereken duyunca
Haykırmalı insan uçsuz bucaksız ormanlara,dağlara, taşlara...
Avazı çıktığı, nefesi yettiği birini sevdiği kadar haykırmalı
İşte o zaman düşülürse derde, zerre koymaz bu delikanlıya

Kar çiseleyen dağlarda çığ büyütene değin kapanmak niye
Salıvermeli bazen, belki çığ olmaz da kar topu oynar çocuklar
İnceden bir buzun üzerine çuvallar koyup, deliler gibi kayarlar
Belki tek haykırışta dinginleşir içinde kopan haşmetli fırtınalar