Haykırış Şiiri - Onur Yiğiter

Sen mi yahut ruhun mu bana seni zikreden?
Benim kalbim sevdanın aşkı ile tutuştu.
Sevgisini gizler mi şair hiç kaleminden?
Duydun mu hakikâtı aşık sazın telinden?

Dünya, sen bana gülümsedikçe hiç dönmese,
Güneş, yıkılsa cihana seni görmeyince,
Zaman her şeyi değiştirip yok ediyorken,
Sadece o gözlerinin ışığı görünse.

Yangınlar ki; çözümdür kalmadı hiçbir şeyim,
Yak beni cehennem azabında Ulu Tanrım,
Yak ki; sönüp gitsin bu sevdanın amelleri,
Gördüm ki; yalan imiş dünyanın sevgileri.

İçimdeki sevgiyi kızgın korlarla yaktım,
Kalbimdeki seni alevlerin içine attım,
Kalbim ki; temizlendi artık aşkından
Ruhum bari özgür olsun, kurtulsun azaptan.

Kavrulsamda dinmeyecek bağrımdaki ağrı,
Gerçek sevginin, özleyişin sesidir bu!
Gönülün söz dinlemeyen haykırışıdır bu!
Kalbim ki; temizlensin artık aşkından,
Ruhum bari özgür olsun, kurtulsun azaptan...