Haykırış Şiiri - Oğuzhan Çetinkaya

Düşüncesiz saatlerin başı..
İlerlemiyor resmen akrep ve yelkovan.
İçtikçe içiyorum unutmak için ama olmuyor,
baygın bir kafa ve bir ton dert benimle beraber yürüyor.
Aslında başa dönsek ilk tanıştığımız güne,
vardı ya o lanet gün! evet evet o lanet güne!
Hiç tanışmamış olsak,görmemiş olsak birbirimizi.
sarılmasaydık,gülmeseydik birbirimize ve hatta o sevişmeler olmasaydı keşke...
Dudaklarımda bıraktın tadını rakımla beraber yudumluyorum içime.
çıksın bitsin senden kalan ne varsa bu tükenmiş yürekte...
Nerden çıktın ki karşıma neden çıktın..
Sensizken daha mutluydum daha güzeldi İstanbul gözlerimde.
Fatihin İstanbulu feth ettiği gibi feth etmiştin kalbimi haykırdığım o lanet günde..
Nerden çıktın ki karşıma...
Maskelenmiş o şeytan suratında ne buldum da aşık oldum sana?
Çıkmıyor işte kelimeler çıkmıyor ağzımdan veremiyorum cevabını...
Düğümleniyor kelimeler bir bir boğazımda..
Kusmak istiyorum içimdekilerini,haykırmak istiyorum dağa taşa..
seviyorum seni,seviyorum işte tıka basa......