Ben, hayattımda yılmadım kavgalardan asla ve korkmadım hiç kimseden Allah'tan başka.
Yağmur çocuğuyum; yağarım toprağa damla damla,
bazen rahmet olurum bazen fırtına.
Barış için yaratıldım aslında ama savaşıda severim hasmımla.
Zamanı gelince kalkmasınıda bilirim oturmasınıda.
Giderim buralardan ama;
Sakın senide götürmem sanma yanımda
Bazen ölürüm,bazen öldürürüm bakışlarımla.
'Ya sekseni görür bu mavi gözlerim ya da yirmibeşinde toprak olur giderim' diyordum ya;
vazgeçtim... ölmeyeceğim ulan kahbe dünya..
Kayıt Tarihi : 11.12.2009 22:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!