Haykırış Şiiri - Gülçin Arslanbaş

Çok özledim sadeyi
Temiz şeffaf saf suyun rengini
Çok özledim adam gibi verilen sözleri
Çok özledim dürüst bakabilen gözleri
Özledim çok mu Gerçekleri

Şimdi düşün deli gibi akıp giden bir dere
Şırıl şırıl hürce, kendince
Buz gibi Hemen ayaklarımın dibinde
Bakıyorum karşımda off
Sonu görünmeyen dağların arasında ki doğan güneşe
Kuşlar cıvıl cıvıl oynaşıyorlar keyifleri yerinde
Rüzgâr hafif hafif ensemde
Dağılmışım, unutmuşum, silmişim tüm insanlığı
Tek başıma öyle sakin sakin bakıyorum ileriye
Kafam boş, içimde bulunmaz bir huzur
Oh diyorum derin bir nefesle
Kulaklarımı kapatmıyor, Gözlerimi yummuyorum
Yalan söylemeyen bu eşsiz güzelliğe
Uzanıyorum yemyeşil kocaman halıya
Gökyüzü bakıyor masmavi örtüsünü sermiş bana
Saatler geçiyor belki ama değilim ben farkında
Yok ki saat kavramı buralarda
Akşam oluyor günü uğurluyorum gülerek
Biliyorum çünkü yarın yeniden gelecek
Kayboluyor Güneş yüzüme gülümseyerek
Renkten renge giriyor, Karışırken geceye
Ve yıldızlar bir bir parlıyor
Her biri diğerini davet ediyor
Ben yalnız kalmayım diye
Rüzgâr izin bile vermiyor ki Gözyaşım düşsün
Öyle dinliyorlar beni bıkmadan, kesmeden, hak verir gibi

Çok mu büyük hayal ediyorum
Lanet olası hayattan Çok mu şey istiyorum
Bu denli zor mu olmalı yani
Olmalı mı illede bu kadar Yalan, çirkin ve riyakâr
Yani geçerli kural İllede kahpeninki mi?
Ben bunlarla mutluluğu bulamıyorum
Sizden ve sizler gibi olmaya çalıştığımdan da
Sizden ve benden neffffrett ediyorumm
Ama anlayamazsınız ki siz, güler geçer, deli bu dersiniz belki de
Kabul etmişsiniz bir kere
Hepiniz Ne olduğunuzu unutup
Gömülmüşsünüz yaşam adı altında sahteliğe
Normal aslında her şey de, Bir ben abartıyorum size göre
Ama deniyorum inanın bende
Üzgünüm Elden ancak bu kadarı geliyor çaresizce
Ama korkmayın rahatsızlığım yine de kendime
Yalnız sahte dostlar bir isteğim var hani bilirsiniz beeelkiii
Arıyorum bir yerlerde huzurun resmini
Hiç olmazsa onunla avutsaydım kendimi
Ah be gecem sen bari çabuk gitmesen, ne olur ki
İnadına yapar gibi…
Kafayı yersem ya da yemişsem bilin ki işte bu karmaşadan
En güzeli kandırayım kendimi
Mecburum yaşamalıyım bir şekilde değil mi?